Kalendarium

środa, 30 września 2015

Museu Nacional d'art de Catalunya

Barcelona została hojnie obdarzona perełkami architektonicznymi. Oczywiście króluje tam Gaudi i jego niezwykle oryginalne i piękne budynki. Jednak hołd należałoby oddać również innym twórcom, chociażby Carlesowi Buedasowi, który stworzył Muzeum Narodowe Sztuki Katalońskiej. Pałac Narodowy wydaje się górować nad miastem. Kilkadziesiąt schodów, fontanny oraz wielka kopuła nadają majestatu budowli.


zwierciadlo.pl
Tysiące eksponatów powstałe od stylu romańskiego do współczesności gwarantują, że każdy znajdzie tutaj coś dla siebie. Twórcom placówki zależało na ukazaniu ewolucji sztuki. I nie dajmy się zwieść nazwie muzeum, ponieważ pomimo, iż nosi ono nazwę Muzeum Narodowego Sztuki Katalońskiej znajdziemy tutaj również kolekcję dzieł mistrzów pochodzących z innych regionów. Historia zbiorów sięga roku 1934, kiedy zdecydowano o założeniu muzeum w tym miejscu. Burzliwa historia Hiszpanii odcisnęła piętno na tej placówce, mianowicie podczas wojny domowej wszystkie dzieła zostały wywiezione w bezpieczne miejsce. Do Pałacu Narodowego powróciły w latach 40.

Perełkami w kolekcji są malowidła ścienne z romańskich kościołów, pochodzących z Hiszpanii. Świadomość czasu, który upłynął między ich powstaniem a chwilą obecną robi niezwykle wrażenie. Znajdziemy tutaj również dzieła Rubensa, Goi, El Greco czy Muchy. Oprócz tego kolekcję wzbogacają meble pochodzące z modernistycznych kamienic.

Eduardo Chicharro Profil kobiety w kimonie
Mnie zachwycił zbiór sztuki z okresu modernizmu. Przyklasnęłam w ręce przy plakatach Alfonsa Muchy, jeszcze nigdy nie spotkałam się z nimi na żywo. Natomiast prawdziwym odkryciem dla mnie był obraz Eduardo Chicharro Profil kobiety w kimonie. Uwielbiam grę kolorów pomiędzy żółtym a czarnym, a tutaj tego miałam pod dostatkiem.

Pałac Narodowy powstał na potrzeby Wystawy Światowej organizowanej w 1929 roku. Zaraz po niej miał zostać zburzony. Na szczęście plan nie został zrealizowany i mistycznym budynkiem możemy zachwycać się do chwili obecnej. Budowla wybudowana została w stylu eklektycznych z elementami różnych epok. Wnętrze utrzymane jest w XIX-wiecznym wystroju, a z muzealnej restauracji rozpościera się przepiękny widok na miasto.



Więcej obrazów z kolekcji pod linkiem: http://museunacional.cat/en/catalogue

źródła:
http://poloniabarcelona.pl/mnac-muzeum-narodowe-sztuki-katalonskiej/
http://zobaczone.pl/hiszpania-2/barcelona/mnac-narodowe-muzeum-sztuki-katalonskiej/

czwartek, 17 września 2015

Apokaliptyczne wizje XX wieku

Ponad 6 tysięcy rysunków i szkiców do zobaczenia przede wszystkim w Muzeum Sztuki w Stuttgarcie oraz Muzeum Gunzenhauser w Chemnitz to dorobek artystyczny niemieckiego malarza i grafika Otto Dixa. Artysta uznawany jest za jednego z najwybitniejszych malarzy XX wieku. 

Urodzony w 1891 malarz początkowo uległ urokowi malarstwa historycznego studiując w Galerii Starych Mistrzów w Dreźnie dzieła uznanych mistrzów. Następnie jego zainteresowanie skierowało się na późny impresjonizm oraz ekspresjonizm. Po pierwszej wojnie światowej zajął się awangardą oraz futuryzmem, jednak do końca swoich dni został wierny Neue Sachlichkeit (Nowej Rzeczywistości), gdzie w swoich obrazach łączył satyrę społeczną z antymilitaryzm.

Otto Dix Okop
http://www.abc.net.au/news/2013-11-04/otto-dix-the-trench/5068324
Dix znany jest przede wszystkich ze swoich satyrycznych dzieł krytykujących działania wojenne, które znał doskonale ze swojego doświadczenia, gdyż w 1914 roku w duchu patriotycznego uniesienia zaciągnął się na front. Związku z tym po wojnie powstał jego najbardziej znany obraz Okop. Panujące nastroje w społeczeństwie, które podobnie jak Dix nie widziało dla siebie przyszłości, a wojna była najokrutniejszym doświadczeniem pozwoliły na szybkie zdobycie rozgłosu malarzowi. W 1923 Okop został zakupiony przez Muzeum Wallraf- Richartz w Kolonii i stał się sensacją w nowo otwartej Nowej Galerii. Rok później wystawiono obraz w berlińskiej Akademii Sztuki. W tym samym roku powstała seria obrazów nazwana Wojną ukazująca wizję apokalipsy. Dix jak i inni członkowie Neue Sachlichkeit uważali, że europejska cywilizacja oraz konflikty są przyczyną zbliżającej się apokalipsy.

Za datę narodzin Neue Sachlichkeit uznaje się rok 1925, w procesie kształtującym tę grupę uczestniczył również Otto Dix. Realistyczne tendencje przepełniające dzieła zdecydowały o nazwie dla nowego prądu w sztuce. Artyści tego nurtu przeciwstawiali się ekspresjonizmowi i abstrakcjonizmowi. A ich dzieła charakteryzowały się zabarwieniem satyrycznym, realizmem oraz reakcją na sytuację w powojennych Niemczech. Oprócz Dixa do Neue Sachlichkeit należeli George Grosz oraz Max Beckmann.

Otto Dix Wojna
http://www.skd.museum/en/special-exhibitions/archive/otto-dix-der-krieg-war/
Wraz z nadejściem nowej władzy w latach 30. rozpoczął się w życiu Dixa okres represji. Związku z chęcią zachowania swojej niezależności i braku podporządkowania się kanonowi artystycznemu panującego w kręgach narodowych socjalistów uciekł do południowych Niemiec i tam zajął się malowaniem krajobrazów. Jego dzieła nie były już wystawiane.




Więcej obrazów pod tym linkami:
http://www.moma.org/collection/artists/1559
http://www.theguardian.com/artanddesign/gallery/2014/may/14/art-apocalypse-otto-dix-first-world-war-der-krieg-in-pictures

Źródło:
http://www.theartstory.org/artist-dix-otto.htm
http://www.theguardian.com/artanddesign/2014/may/14/first-world-war-german-art-otto-dix
http://www.ottodix.org/
http://www.otto-dix.de/start_html
http://www.museumsyndicate.com/artist.php?artist=72

wtorek, 8 września 2015

Chrześcijańska wizja Marca Chagalla

"Jeśli tworzę coś z serca, zwykle wychodzi dobrze", miał mówić Marc Chagall. Podziwiając witraże autorstwa tego malarza ma się wrażenie, że inspiracja do wykonania ich wyszła z samej głębi serca.

źródło: http://www.sacred-destinations.com/switzerland/zurich-fraumunster
Fraumünster prezentuje się od zewnątrz okazale. Gotycka świątynia króluje nad rzeką Limmat i całą okolicą. Surowy wystrój potęguje zachwyt nad pięcioma witrażami autorstwa Marca Chagall. Wizyta w tym miejscu jest punktem obowiązkowym dla każdego turysty. Szklane dzieła sztuki oczarowują. 

Od początku lat 60. poszukiwano artysty godnego stworzenia witraży dla Fraumünster. Po siedmiu latach poszukiwań prośbę skierowano do Marca Chagall. Osiemdziesięcioletni malarz przystał na propozycję i już trzy lata później powstał pięcioczęściowy cykl witraży umiejscowiony w prezbiterium. W kolejnych latach w nawie poprzecznej zawisła rozeta autorstwa artysty. 

źródło: http://www.sacred-destinations.com/switzerland/zurich-fraumunster
Witraże to dziesięciometrowe dzieła sztuki, każdemu z oknu przypisany jest inny kolor, który ma swoją specyficzną symbolikę. Niebieski i zielony symbolizują ziemię, zaś czerwony i żółty niebo. Pierwszy czerwono-pomarańczowy witraż poświęcony jest prorokom. Uwiecznione zostało wniebowzięcie Eliasza na ognistym wozie. Nad całą sceną króluje Bóg, który zsyła promienie oświecenia na swojego proroka.
Żółty witraż, to witraż Syjonu, który ukazuje Sąd Ostateczny. Anioł schodzący z nieba gra na trąbce. Poniżej uwieczniony został król Dawid ze swoją żoną Batszebą.
Na południowej ścianie znajduje się niebieska kompozycja, poświęcona prawu boskiemu. Mojżesz trzyma w rękach tablicę z dziesięcioma przykazaniami spoglądając jednocześnie na jeźdźca, który przewodzi wojnie. Na dole za pomocą czerwonych barw uwieczniony został Izajasz zwiastujący przyjście Mesjasza.
Nad wszystkim króluje zielone okno witrażowe, przedstawiające Chrystusa. Koncepcja zaczyna się od Drzewa Jessego (drzewa genealogicznego Jezusa). Całość wieńczy Maryja z Dzieckiem.

Świątynia Fraumünster wybudowana została w 853. Na styl gotycki została przebudowana w 1250. Jej historia jest dość burzliwa, przechodziła w ręce różnych wyznań, co można rozpoznać po wystroju wnętrza. 
.
Spacer panoramiczny po świątyni: http://www.fraumuenster.ch/das-fraumunster/panorama-rundgang/


źródła:
http://www.fraumuenster.ch/das-fraumunster/fenster/
https://www.zuerich.com/en/visit/attractions/chagalls-church-windows
http://www.sacred-destinations.com/switzerland/zurich-fraumunster
http://www.thestar.com/life/travel/2011/01/10/in_zurich_visitors_peer_into_chagalls_heart.html

czwartek, 3 września 2015

Wielcy mistrzowie uwspółcześnieni

Botticelli "Narodziny Wenus"
Urodzona w latach 70. w Nagoya japońska artystka Tomoko Nagao w swoich pracach dużą uwagę poświecą społeczeństwu japońskiemu. Ukazuje swoją interpretację japońskiej współczesności. W jej pracach znajdziemy nawiązania do konsumentalizmu i kapitalizmu. a motywem szczególnie upowszechnionym jest Hello Kitty.

Carravagio "Chory Bachus"
Autorka, przedstawicielka pokolenia urodzonego w latach 70., mówi w jednym z wywiadów, że nigdy nie widziała świata bez Coca coli, McDonald's, Hello Kitty, plastikowych torebek i supermarketów, dlatego ich obecność w jej pracach jest rzeczą oczywistą. Służą jako symbole kapitalistycznego społeczeństwa oraz masowej produkcji. Tym samym jest to język, który rozumieją niemalże wszyscy ludzie na naszym globie.

Wybór tematyki oraz obrazów, które przerabia na miarę potrzeb współczesnego świata nie jest przypadkowy. W roku 2011, kiedy Japonię nawiedziła fala tsunami, Nagao sięgnęła po obraz Hokusai Wielka fala w Kanagawa, gdyż w ten sposób chciała wyrazić swój smutek spowodowany tym śmiercionośnym zjawiskiem. Jej praca nie jest pozbawiona emocji, w ten sposób chciała ukazać smutek, który panował nie tylko w jej sercu, ale w sercach wszystkich Japończyków.

Jesienią 2015 berlińska galeria sztuki Gemäldegalerie pokaże wystawę Mistrz malarstwa - Botticelli. W Berlinie będzie można obejrzeć również pracę Nagao.

Hokusai Katsushika "Wielka fala w Kanagawa"

Więcej obrazów pod adresem: http://living.corriere.it/tendenze/dove-andare/2012/tomoko-nagao-kawaiizzazioni-30678436425.shtml

O wystawie w Berlinie więcej pod adresami: 
http://www.morgenpost.de/kultur/berlin-kultur/article136419953/Lady-Gaga-und-die-Venus-von-Botticelli.html
http://www.botticelli-renaissance.de/


Źródła:
http://tomokonagao.info/index.htm
http://basiliscus-production.blogspot.de/2015/03/in-mailand-treffen-wir-die-japanische.html
http://www.nordbayern.de/freizeit/reise/botticelli-als-pop-ikone-stadtereisen-fur-kunstfreunde-1.4281237