Mistrz nastrojowości

Spacerując Ringstraße w Wiedniu zobaczyć można biały pomnik przedstawiający malarza siedzącego na wygodnym fotelu. Patrząca łagodnym wzrokiem postać, to Emil Jakob Schindler, austriacki malarz pejzażysta.

Emil Jakob Schinler, Jesienny krajobraz nad rzeką
http://www.the-athenaeum.org/art/detail.php?ID=130668

Jego ojciec życzył sobie, aby syn został oficerem. Rzeczywistość jednak była inna niż marzenia i młody Schindler dostał się na Wiedeńską Akademię Sztuk Pięknych, gdzie pod czujnym okiem Zimmermanna studiował malarstwo. Mistrz zainspirował go malarstwem holenderskim XVII wieku, romantykami niemieckimi oraz barbizończykami (grupa francuskich malarzy, którzy działali w latach 1830-1860 w okolicach Barbizonu, w ich centrum zainteresowania leżały pejzaże).

W czasie swojej świadomej działalności malarskiej oddał się pejzażom tworząc począwszy od realizmu kończąc na impresjonizmie. Przez krytyków uważany jest za czołowego przedstawiciela austriackiego malarstwa nastrojowego, tworzącego niezwykle
realistyczne dzieła.

Emil Jakob Schindler, Stara farma w Weissenkirche
http://www.the-athenaeum.org/art/detail.php?ID=130638

Jego życie osobiste często inspiruje wszelkich poszukiwaczy afer i zdrad małżeńskich. Schindler żyjący z głową w chmurach, nie przejmował się finansami domowymi. Wszelkie rachunki prowadziła jego żona, a że malarz nie miał głowy do interesów i oddawał się klasycznemu malarstwu, nieskażonemu materializmem, musieli mieszkać u jego przyjaciół. Najpierw rodzina mieszkała wraz z austriackim malarzem Hansem Makartem, później z Juliuszem Victorem Bergerem. Decyzja o dzieleniu dachu wraz z tym ostatnim okazała się niezbyt szczęśliwa dla małżeństwa Schindlerów. Żona Emila, Anna oczarowana urokiem młodego artysty, wdała się z nim w romans. Owocem miłości dwojga była druga córka Anny, Greta. Ze względu na chorobę ojca, dziewczyna urodziła się z niepełnosprawnością, została później zabita przez nazistów. Po odkryciu braku wierności ze strony żony Schindler wyrzucił Bergera ze swojego mieszkania. Małżeńskie oddanie Anny nie trwało długo. Kilka lat później poznała Carla Moll, ucznia Schindlera. We względu na jego częste odwiedziny, kobieta zakochała się w nim, a po śmierci swojego męża, wyszła za młodego malarza. Życie uczuciowe matki wywarło ogromny wpływ na córki, Almę i Gretę. Obydwie nie potrafiły ułożyć sobie życia u boku jednego mężczyzny.


Więcej obrazów pod linkiem: http://www.the-athenaeum.org/art/list.php?m=a&s=tu&aid=6353

źródła:
http://www.alma-mahler.at/deutsch/almas_life/schindler.html
http://www.viennatouristguide.at/Ring/Denkmal_Bild/z_schindler.htm

Galeria ulicy - wystawa plakatów w Sprengel Museum

Tańczące litery, wymodelowane figury, płaskie ciała, żywe barwy, szczególna troska o kontrasty, tym na początku XX wieku oczarowała świat secesja.

Sprengel Museum w Hanowerze w swoim posiadaniu ma blisko 600 plakatów. W tym roku postanowił po raz pierwszy pokazać swoją kolekcję większemu gronu odbiorców. Na wystawie Plakativ. Toulouse-Lautrec und das Plakat um 1900  między 13 czerwca 2015 a 31 stycznia 2016 zobaczyć możemy zbiór prac wybitnych plakacistów, tworzących na przełomie wieków.

Adolfo Hohenstein, Chiozza e Turchi Soap Makers, 1899
http://www.sprengel-museum.de/

W centrum wystawy stoi Henri de Toulouse-Lautrec, francuski malarz, a zarazem międzynarodowy pionier plakatów. W hanowerskim muzeum możemy podziwiać 164 jego dzieł. Obok jego prac znajdziemy również te autorstwa Alfonsa Muchy czy Luciana Bernharda. Wystawa ta to galeria ulicy, to opowieść o współczesnych miastach i ich mieszkańcach.

Pierwsza kolumna reklamowa pojawiła się w Berlinie w grudniu 1854. Po długich negocjacjach drukarz Ernst Litfaß dostał pozwolenie od komendanta policji na ustawienie owego obiektu w centrum miasta. Jenak początkowo służył jedynie jako miejsce, gdzie wywieszano wiadomości. W kolejnych latach wraz z gorączką plakatową prosto z Ameryki, zaczęto prezentować na nich również plakaty.

W roku 1870 Amerykę ogarnęła gorączka kolorowych plakatów, później moda ta przyszła na ulice Europy, najpierw występując w Francji i Wielkiej Brytanii. Rozwój techniki przyniósł ze sobą nowe rozwiązania w litografii i drukarstwie, dlatego od tego czasu plakatem nie zajmowali się wyłącznie drukarze, dziedzina ta znalazła się również w rękach artystów. Motywami stało się życie codzienne i kultura. Artyści reklamowali swoimi pracami proszki do prania, samochody, piwa czy wydarzenia kulturalne.

Hanower w okresie 1912-1919 uważany był za jedną ze stolic plakatu. Podczas I wojny światowej zawiązała się grupa miłośników tego rodzaju sztuki, która sumiennie zbierała, wymieniała się i publikowała plakaty.

http://www.getidan.de/

W listopadzie miałam okazję zobaczyć tę wystawę. Muzea sztuki nowoczesnej nie są miejscami, w których się odnajduję, jednak jeden z moich zaufanych kolegów polecił mi wystawę Plakativ. Toulouse-Lautrec und das Plakat um 1900, argumentując między innymi tym, że znajdę tam dużo plakatów mojego ulubionego Muchy. Takiej rekomendacji nie mogłam puścić mimo uszu, udałam się do Hanoweru. Nie potrafiłam ukryć swojego entuzjazmu znajdując na ścianach kolejne prace autorstwa Muchy. Byłam zachwycona. Wszyscy entuzjaści secesji powinni się tam udać, odnajdą tam coś dla siebie. Zresztą wystawa jest również niezwykle interesująca pod względem historycznym. Przekonać się można, że maksyma reklama dźwignią handlu jest popularna nie tylko w naszych czasach nastawionych na konsumpcjonizm, ale również była aktualna około sto lat temu.


źródła:

• http://www.sprengel-museum.de/ausstellungen/plakativ-toulouse-lautrec-und-das-plakat-um-1900.htm?snr=2
• http://www.getidan.de/gesellschaft/hj_tast/69248/plakativ-toulouse-lautrec-und-das-plakat-um-1900-eine-ausstellung-im-sprengel-museum-hannover
• http://www.ndr.de/kultur/kunst/niedersachsen/Das-Sprengel-Museum-Hannover-zeigt-Plakatkunst,plakativ100.html
• http://www.ndr.de/kultur/kunst/niedersachsen/Plakativ-Strassenbunt-der-Jahrhundertwende,plakat192.html

Małe jest piękne

W Niedzielę Wielkanocną caryca Maria Fiedorowna otrzymała niezwykły podarunek. Jej mąż, car Aleksander III wręczył jej białe jajko naturalnej wielkości, po otwarciu którego okazywało się złote żółtko. W żółtku skryta była mała kurka. Spoglądała na nową właścicielkę rubinowymi oczkami, miałam na sobie miniaturkę korony carskiej oraz wisiorek w kształcie jajka z rubinem.

W latach 40. XIX wieku w Sankt Petersburgu powstała pracownia Fabergé. Właścicielem był Gustav Fabergé, złotnik. Salon jubilerski nie wyróżniał się niczym szczególnym pośród innych w tym mieście, jednak do czasu. Kiedy pałeczkę przejął syn, Carl Peter Fabergé pracownia stała się faworytką carów rosyjskich oraz innych kolekcjonerów. 

Jajko z kurką,
http://historia.org.pl/

W 1884 car Aleksander III postępując zgodnie z tradycją panującą na dworze swojej małżonki, księżniczki duńskiej, postanowił podarować jej prezent z okazji Wielkiej Nocy. W historii istnieją dwie wersje dotyczące pomysłodawcy tego wyjątkowego podarunku. Jedna z nich mówi, iż sam Fabergé udał się do władcy z projektem jajka, inna traktuje o tym, że car osobiście postawił nogę w pracowni złotnika i złożył zamówienie. Z spotkania obydwu panów powstało prawdziwe dzieło sztuki. Do zrobienia jajka naturalnej wielkości wykorzystano złoto, srebro, kamienie szlachetne, kość słoniową, masę perłową oraz ozdobną emalię. Od tego roku firma dostała tytuł dostawcy dworu carskiego oraz zapoczątkowano tradycję obdarowywania caryc jajkami. 

Fabergé wyprodukował 71 sztuk tych kosztowności, według niektórych ze źródeł dla samej królewskiej rodziny zrobił ich 50, 52 lub 54. 47 z nich podziwiać można w muzeach i prywatnych kolekcjach, los pozostałych zostaje nieznany. Fabergé inspirowały wydarzenia historyczne, dlatego podziwiać można jajka z motywem wojennych czy chociażby upamiętniające otwarcie kolei transsyberyjskiej. Niektóre z nich zawierają miniatury carskich rezydencji oraz wizerunki członków rodu.

Jajko zimowe,
http://www.faberge.com.pl/

Jednym z najpiękniejszych dzieł jest Jajko zimowe, które powstało w 1913 roku na zlecenie cara Mikołaja II. Nawiązuje ono do motywu lodu i szronu, wykonane zostało z diamentów. W środku znajduje się koszyk z bukietem białych kwiatów. Obsadzone zostało w postumencie o kształcie lodowej skały. W jego posiadaniu jest anonimowa kolekcjonerka z Dubaju, jajko zakupiła w 2002 roku za 35 milionów złotych.

W 2014 roku świat obiegła wiadomość o odnalezieniu trzeciego carskiego jajka z 1887. Amerykański handlarz starociami nabył je za 14 tysięcy dolarów, następnie odsprzedał brytyjskiej firmie produkującej obecnie te przedmioty. W ostatnich latach powróciła moda na jajka. Stworzono Jajko pokoju dla Gorbaczowa w 1991, Jako milenijne na 2000 rok oraz Jajko faz Księżyca. 

W tym roku miałam przyjemność podziwiać kolekcję znajdującą się w Skarbcu Królewskim w Vaduz, Liechtenstein. Moją ogromną uwagą cieszyły się jajka Fabergé. Ich misterne wykonanie przyprawiało o zawrót głowy.


Więcej jajek pod linkiem: http://historia.org.pl/2015/04/04/jaja-faberge-carskie-podarki-wielkanocne-foto/

Muzeum Fabergé w Sankt Petersburgu: http://fabergemuseum.ru/


źródła:
http://wiadomosci.onet.pl/swiat/usa-sprzedawca-zlomu-znalazl-warte-ponad-30-mln-dolarow-jajo-faberge/g2xsh
http://www.antoranz.net/CURIOSA/ZBIOR2/C0304/23-QZC05062_imperatorskie.HTM
http://www.polskatimes.pl/artykul/795601,jaja-faberge-znow-sie-wykluwaja-zdjecia,id,t.html

Malarstwa polskiego był ozdobą

Malarstwa polskiego był ozdobą, pisały gazety na wieść o śmierci Władysława Czachórskiego, polskiego malarza akademickiego aktywnego w Monachium.

Władysław Czachórski, Przy paininie
http://www.the-athenaeum.org/

Dwudziestodziewięcioletni Władysław Czachórski udał się w podróż do Monachium, gdzie osiadł na stałe. Jego talent przyniósł mu uznanie oraz posadę honorowego profesora miejscowej Akademii Sztuk Pięknych. W II połowie XIX wieku Monachium było centrum malarstwa europejskiego, a przez to możliwość życia i pracowania tam była celem wielu malarzy. Dynastia Wittelbachów, rządząca w tym czasie Bawarią, miała aspiracje do stworzenia z stolicy swojego księstwa drugiego Paryża. Czachórski był jednym z bliskich przyjaciół księcia Luitpolda, który uwielbiał malarstwo i skupiał wokół siebie duże grono artystów. W Monachium zamieszkała duża grupa Polaków, a dzięki ich talentowi miasto to było uznawane za ważna ostoję dla malarzy.

Władysław Czachórski, Bukiet
http://www.the-athenaeum.org/

Czachórski doceniony był za wizerunki kobiet na tle bogatych wnętrz. Obrazy był malowane z fotograficzną dokładnością. Dzięki jego talentowi osiągnął sukces artystyczny już za życia, a tym samym cieszył się dużą fortuną. Z dwuletnim wyprzedzeniem należało składać zamówienia na jego obrazy, przez co wielu krytyków zarzuca Czachórskiemu zbyt komercyjne podejście do sztuki. Obecnie jego dzieła cieszą się powodzeniem na rynku antykwarycznym, a tym samym osiągają wysokie ceny.

Czachórski jest przedstawicielem akademizmu, nurtu w sztuce, który kierował się ściśle określonymi normami i zasadami tworzenia. Malarze odwoływali się do zasad i ideałów sztuki antycznej oraz renesansowej. Naśladowano również dzieła uznane za doskonałe, wybierając tematykę mitologiczną, historyczną i religijną. W kompozycji malarskiej ważna była hierarchia, zgodnie z którą elementy znajdujące się na obrazie musiały być podporządkowane sobie wzajemnie. Uwagę przywiązywano również do barw, starano się unikać kontrastów barwnych. Malarz ukrywał również powierzchnię płótna, na dziele nie można było dostrzec tajników warsztatu artysty. Rolą sztuki było prezentowanie piękna.


Duża część obrazów autorstwa Czachórskiego znajduje się w posiadaniu prywatnych kolekcjonerów. Placówką publiczną posiadająca największy zbiór jego dzieł jest Muzeum Narodowe w Warszawie.

Więcej obrazów pod linkiem: http://www.the-athenaeum.org/art/list.php?m=a&s=tu&aid=2197


źródła:
http://www.agraart.pl/nowe/artists/czachorski-wladyslaw-polska-agra-art-aukcje-obrazy-antyki.html
http://www.mojeobrazy.com.pl/malarz.php?id=38
http://biblioteka.teatrnn.pl/dlibra/Content/8813/Czachorski.pdf
http://culture.pl/pl/dzielo/wladyslaw-czachorski-dama-w-liliowej-sukni-z-kwiatami
http://prnews.pl/inwestycje/propozycja-za-pol-miliona-72491.html